پیشینه ومبانی نظری کمال گرایی
مباني نظري کمالگرایی
فهرست مطالب :
مباني نظري کمال ¬ گرایی
الگوی یادگیری اجتماعی
الگوی واکنش اجتماعی
الگوی تربیت اضطراب ¬ انگیز
فروست و لهارت ( 1996 ):
ویژگی های کمال گرا یی
افراد کمال گرا دارای ویژگی های زیر می باشند :
طبقه ¬ بندی ¬ های کمال ¬ گرایی
کمال گرایی مثبت
کمال ¬ گرایی منفی
ابعاد کمال ¬ گرایی
کمال ¬ گرایی خودمدار
کمال ¬ گرایی دیگرمدار
کمال ¬ گرایی جامعه ¬ مدار
علل كمال ¬ گرايي
مدل پدیدآیی کمال ¬ گرایی ، اقتباس از فلت و همکاران ( 2002 ؛ به نقل از حیدری ، 1389 )
پيامدهاي كمال ¬ گرايي
پیشینه پژوهش
تحقیقات انجام شده در داخل کشور
تحقیقات انجام شده در خارج کشور
منابع فارسی
منابع انگلیسی :
تعریف کمال در فرهنگهای لغت چنین است : « عالیترین درجهی صحت و کامل بودن که قابل پیشیگرفتن نیست ( فرهنگ لغت مریام – وبستر ، 1993 ). کمالگرایی مفهومی است که تاریخچهی نسبتا طولانی دارد و توسط عدهای از روانشناسان تأثیرگذار و بزرگ دنبال شده است . در این قسمت تعدادی از نظریههای کمالگرایی به اجمال بررسی میگردد :
فروید : فروید در سال 1957 در توصیف افراد کمالگرا بیان میدارد که محرک اصلی در زندگی این افراد رسیدن به خوشبختی نیست ، بلکه تکامل و برتری یافتن است . آن ها باید در هر کاری به کمال دست یابند و به بهترین نحو آن را انجام دهند ، در غیر این صورت راضی نخواهند شد . نرسیدن به کمال آنها را دچار اضطراب و افسردگی و احساس گناه شدید میکند ( وردی ، سهرابی زاده هنرمند و نجاریان ، 1387 ؛ به نقل از سرو ، 1387 ).
آدلر : آدلر تلاش برای برتری را به عنوان واقعیت اساسی زندگی توصیف کرد . منظور او از برتری ، انگیزهای برای کمال بود . واژهی کمال از کلمهی لاتین به معنی کامل بودن گرفته شده است . بنابراین ، نظر آدلر این بود که ما برای برتری تلاش میکنیم تا خود را کامل کنیم و خود را به صورت یکپارچه در آوریم ( شولتز و شولتز ، 2001 ). آدلر کمالگرایی را هم به صورت سالم ( تلاش افراد سالم برای بهتر کردن خودشان و جامعهشان و با هدف خلق یک جامعهی آرمانی و مترقی ) و هم روانرنجور ( فرار از بیاعتباری و بیآبرویی به دلیل احساس حقارت ) مفهومسازی کرد ( جونز ، 2007 ؛ به نقل از سرو ، 1387 ).
هورنای : هورنای 10 نیاز روان رنجور را برای انسان برشمرد که نیاز به کمال نیز در بین آن ها دیده میشود . به نظر هورنای کمالگرایی افراد ناشی از خود انگارهی آرمانی غیر واقع بینانه است که بر پایهی آرمان دستنیافتنی کمال مطلق استوار است . داشتن این خودانگاره ، روانرنجورانه است و این افراد را برای تحقق بخشیدن به این آرمان